رودریگو گارسیا بر خلاف پدرش، «گابریل گارسیا مارکز»، کارهایش کاملا رئال است. اما فاصله پدر و پسر تنها به اندازه رئالیسم تا رئالیسم جادوی نیست؛ ابزار کارشان نیز به کلی متفاوت است، فرزند «مارکز» با دوربین می نویسد.
فیلم «نه زندگی (Nine Lives)»، مستند نیست اما انقدر واقعی است که اگر گوشه ای از احساس بازیگرانش را تجربه کرده باشید، به شدت درگیر می شوید.
رودریگو گارسیا در نه اپیزود که هر کدام، چند دقیقه از زندگی یک زن را نمایش می دهند. همه چیز انقدر واقعیست که محال است بتوانید به آن برچسب فمینیستی بچسبانید. بعضی از قهرمان های اپیزودها به عنوان شخصیت های فرعی در اپیزودهای دیگر، حضور دارند. بین هر یک از قسمت ها یک مکث کوتاه وجود دارد. در این فاصله ها منشور رنگی به نمایش در می آید که نام قهرمان داستان بعد روی آن حک شده است و شاید نشانی از زندگی آن زن باشد.
فیلم ساخته رودریگو گارسیا را ببینید، پشیمان نمی شوید!
درباره صد سال تنهایی گابریل گارسیا مارکز از این لینک بخوانید