خوب، اصلا جای نگرانی نیست، قصد تکرار سفرنامه نیستم، تنها چند توصیه کوچک برای آنها که خیال سفر به هندوستان دارند!
هندوستان برای کسانی که عاشق تاریخند و دوست دارند با فرهنگ و هنر مردم دیگر سرزمین ها آشنا شوند، بهشت برین است و درغیر این صورت دوزخ!
انتظار یک سفر شیک و تمیز و رومانتیک از هندوستان رفتن نداشته باشید.
وقت و حواس خود را با فکر خرید، تلف نکیند.
هرچقدر هم کنجکاو شدید به هیج وجه من الوجوه از دستفروش ها خوراکی نخرید. این خوراکی ها برای جهاز هاضمه و سیستم دفاعی بدن ایرانی ها تهیه نشده اند. فقط و فقط هتل محل اقامت، رستوران های زنجیره ای و رستوران های هندی معتبر
سنگدل باشید و به کسانی که مرتب از شما تقاضای پول می کنند و با دست اشاره می کنند که غذا می خواهند، پول ندهید. این کار دو دلیل دارد؛ یکی اینکه نا گهان انبوهی از آدم ها که نمی دانید از کجا آمده اند، روی سرتان می ریزند و همه تقاضای پول می کنند و خلاصی از آنها سخت است و دوم اینکه مردم هند دیگر آنقدر ها هم فقیر نیستند. شرایط کاری نسبت به گذشته بسیار بهتر شده البته اگر بخواهند که کار کنند؛ آنها به گدایی و بیکارگی عادت کرده اند.
مکان های توریستی تمیز هستند و همراه با تور که باشید حتی یک دستشویی بین راه کثیف هم نمی روید اما شهر بسیار کثیف است. اگر خیال رفتن میان مردم دارید، آمادگی دیدن هر صحنه ای و اینکه مجبور باشید میان زباله یا مدفوع گاو حرکت کنید را داشته باشید.
تورهای ایرانی برای هند، دو دسته هستند، آگرا-دهلی-جیپور یا بمبئی-گوا. سری اول یک هفته است و شما سه روز را صرف جابجا شدن بین شهرها می کنید. می ماند دو روز برای دهلی و یک روز برای هریک از دو شهر دیگر. در این زمان تنها آثار تاریخی مهم را می بینید و بسیاری از دیدنی ها نادیده می ماند. تنها دهلی یک هفته و بقیه ی شهر ها حداقل سه روز لازم دارند تا با آرامش در آنها بگردید و مکان ها و مردم را ببینید. تازه شهرهای مهم دیگری از جمله کلکته و بنارس هم هستند که در زمره ی قدیمی ترین شهرهای دنیا هستند. حداقل یک ماه برای دیدن هندوستان، زمان لازم است. بی جهت نیست که تورهای انگلیسی ها شش ماهه است.
به هیج وجه من الوچوه در فصل گرم، هندوستان نروید. کلافه می شوید و بوهای عجیب و غریب نیز با شدت بیشتری به مشامتان می رسد.
امیدوارم که همیشه به هرکجا که سفر می کنید، بی نهایت به شما خوش بگذرد.
م.م