سخرانی پادشاه انگلستان به مناسبت آغاز جنگ جهانی دوم، برای ۹ دقیقه تنظیم شده است، اما ممکن است خیلی بیشتر اینها طول بکشد. تمام مدتی که سخرانی ایراد می شود، استرس داری؛ پا به پای ملکه ی انگلستان که چشمانش را بسته و دست دختر کوچکش، ملکه ی آینده ی انگلستان را می فشارد.
یک فیلم دیگر باید چگونه باشد که بگوییم عالیست
تماشایش، تجربه ای لذت بخش بود آن هم بعد از مدت ها سریال بینی!
کم پیش می یاد که تمام حواسم به فیلم باشد، اما این بار حیف بود که حتی یک جمله از دیالوگ های فیلم را از دست دهی
شاهی با لکنت زبان و ملکه ای که مانند وروره ی جادو حرف می زند
و یک مربی با حوصله که بیشتر از آن، یک دوست واقعیست ؛ کسی که هر پادشاهی به آن نیاز دارد
صحنه های به یاد ماندنی کم نیستند اما درد دل شاهزاده ی سوگوار از مرگ پدر و گشودن عقده های کودکی که حتی اگر پرنس هم باشی ممکن است به لکنت بیندازدت و دفاع از مقام سلطنت آن گاه که غریبه به روی صندلی شاهانه می نشیند، به دلم نشستند
و یک حس بی ربط؛ رسم و رسومات و مظاهر اشرافی مانند لهجه ی بریتانیایی، طعمی خوش اما گس دارد!