خون آشام های دوست داشتنی

نمی دانم چقدر به ژانر وحشت در سینما و تلوزیون علاقه دارید.  شخصا فقط ترس موقعیت و صحنه های غافلگیر کننده را دوست دارم و فیلم هایی که خون و خونریزی و آدم کشی و آدم خواری و خون آشامی دارند را هرگز تماشا نمی کنم.

سابقا، یکی از ترسناک ترین موجودات فیلم های ترسناک، خون آشام ها بودند با قیافه هایی هراس انگیز و هولناک. اما نسل جدیدی از خون آشام ها ظهور کرده اند. دراکولا های جدید از نظر ظاهر، در رده ی جذاب ترین ها قرار می گیرند. تازه عاشق هم می شوند!

سریال نسبتا جدید (پخش قسمت اول در ۹ سپتامبر ۲۰۰۹) «خاطرات خون آشام» (Vampire Diaries)  نمونه ی بسیار جالبی از این دسته است. دو جوان رعنایی هم که در تصویر بالا می بینید، خون آشام های اصلی این سریال هستند!

سریال «خاطرات خون آشام» از مجموعه رمان هایی به همین نام اثر خانم «لیزا جین اسمیت»  اقتباس شده است. شش جلد از این مجموعه تا کنون منتشر شده و جلد هفتم هم در راه است. البته ماجراهای این سریال تنها از کتاب اصلی الهام گرفته است و شخصیت های اصلی هم همان ها است. اما نویسندگان سریال با اقتباس از کتاب ماجراهای جذاب تری – جذابیت بصری بیشتری- آفریده اند و زمان ها را نیز کمی دستکاری کرده اند. خواندن کتاب را نیز کودک فهیم پیشنهاد می کند، متن روانی دارد و توصیفاتش بسیار دل انگیز و دلنشین است.

فصل اول سریال Vampire Diaries، یکشنبه ها حوالی ساعت ۹، به وقت تهران از کانال MBC Persia با فاصله ی زمانی چند قسمت از پخش اصلی آن در کانال CW امریکا پخش می شد که چندی پیش به اتمام رسید. پخش فصل دوم از ۹ سپتامبر ۲۰۱۰ در کانال CW، آغاز می شود. احتمالا یکی دو ماه بعد هم شاهد پخش آن در MBC Persia خواهیم بود. البته، مثل هر فیلم و سریال دیگر تمامی اپیزودهای آن از اینترنت قابل دانلود است.

خون آشام های دوست داشتی دیگری نیز در مجموعه ی فیلم های «شفق» (Twilight)، نقش آفرینی می کنند. این مجموعه فیلم ها هم از روی مجموعه رمانی به همین نام در چهار جلد اثر خانم «استفانی مِیِر» اقتباس شده اند. نه فیلم ها را دیده ام نه کتاب ها را خوانده ام در نتیجه نه نظری در مورد «شفق» دارم نه پیشنهادی!

و اما ریشه ی افسانه ی دراکولا به روایت ویکیپدیای فارسی (راستش من قبلا فکر می کردم که خون آشام ها در فرهنگ امریکا، ریشه در کوکلوس کلان ها داره اما انگار با اصالت تر این هاست):

«اصلیت افسانه دراکولا از کشور رومانی نشات می‌گیرد که به دلیل هیجان و وحشت خاص این روایت به تمام نقاط دنیا منتقل شده‌است. این کتاب توسط جمشید اسکندانی به فارسی ترجمه و در سال ۱۳۷۶ منتشر شده است.

کنت دراکولا فرمانروای قسمت جنوبی رومانی بوده .وی شخصیتی خشن و ستم گر داشته است . او برای فرمان بردن مردمانش قصر خود را با رنگ قرمز رنگ آمیزی کرده بود و از تماثیل وحشت آور و تخیلی مزین کرده بود. او حتا در زمان خودش هم به نام دراکولا – پسر اژدها – شناخته میشد، وی همیشه لباسهای تیره رنگ بر تن می کرد آستر شنل خود را از مخمل قرمز رنگ دوخته بود و همیشه شراب سرخ مینوشید. به همین سبب مردم گمان میکردند که وی خون آشام است.

او در سالهای تحول قرون وسطا به عصر رنسانس، به نبرد با عثمانیان مسلمان پرداخت تا از ورود آنها به سرزمین خود جلوگیری کند. کنت درا کولا در قلعه خود در جونب رومانی امروزی مدفون است.در جزوه ای که بلافاصله پس از مرگ وی در سال ۱۴۷۶، در نورمبرگ آلمان منتشر شد، فهرستی از جنایات او آمده است از جمله اینکه او پس از غذا دادن به گدایان در دربار خود، همه آنها را به آتش کشید، چون عقیده داشت که آنها بی دلیل غذای مردم را میخورند و نمیتوانند بهای آن را بپردازند.

آخرین بازمانده وی ” کنت ماروین دراکولا ” سال ۲۰۰۵ در اسپانیا در گذشت. چون وی مجرد بود و فرزند و خویشاوندی نداشت اراضی بسیار وسیع و اموالش را دولت رومانی به تصرف دراورد . اینک جنگل و قلعه دراکولا جزء آثار دیدینی رومانی به شمار می روند.»

و این هم تعریف ویکیپدیای فارسی از خون آشام:

«خون‌آشام در افسانه‌ها و خرافات مردم اروپا، موجودی زنده‌است که شب‌ها از گور بیرون آمده و برای تغذیه خود از خون  مردم می‌مکد. در این تخیلات، خون‌آشام‌ها دندان‌های نیش‌بلندی دارند که با آن‌ها از گردن زندگان خون می‌مکند، و معمولاً دارای قدرت‌های فوق بشری از جمله زندگی جاوید هستند. در داستان‌های زیادی خون‌آشام‌ها مردم را به بردگی می‌کشند و خود آنها را نیز به خون‌آشام تبدیل می‌کنند. رسم بر این است که برای دور کردن خون آشام‌ها طلسم‌های ویژه‌ای استفاده شود. برای کشتن او باید سرش را از تن جدا کرد و میخی بلند را به قلب او فرو کرد.

خون‌آشام‌ها از باورهای خرافی به ادبیات کلاسیک و نوین جهان وارد شده‌اند و امروزه کتاب‌ها و فیلم‌های فراوانی با داستان‌های متفاوت در مورد آنها ساخته می‌شود. مشهورترین شخصیت خون‌آشام در عرصهٔ ادبیات، دراکولا نام دارد که زادهٔ ذهن برام استوکر نویسندهٔ  بریتانیایی است.»