چند روزی اسیر کتاب «دل فولاد» اثر منیرو روانی پور بودم. اینکه او متولد ۱۳۳۳، بوشهری، نویسنده سبک رئالیسم، سورئالیسم و رئالیسم جادویی است، شخصیت زنان در کتاب هایش برجسته هستند، قهرمان هایش را در رمان هایش تکرار می کند، بیشتر داستانهای وی در جنوب ایران می‌گذرد و فضای آن برآمده از طبیعت و مردم جنوب ایران است، از سال ۱۳۶۰ تا به حال می نویسد و اولین کتابش با نام « کنیزو» در ۱۳۶۷، به چاپ رسیده، در دانشگاه شیراز روانشناسی خوانده و فوق لیسانس علوم تربیتی از دانشگاه ایندیانا دارد، هیچ کدام به اندازه اینکه او عروسِ جهان پهلوان «غلامرضا تختی» است، جلب توجه نمی کند
نمی دانستم که از منیرو بنویسم یا بابک تختی یا غلامرضای تختی دوم، رئالیسم جادویی یا رمان «دل فولاد»، تصمیم گرفتم چند جمله ای از هر کدام را ترکیب کنم، نتیجه نوشتار پریشانی شد که پیش روی شماست…!
«دل فولاد»، قصه زن سی ساله نویسنده ایست که همانند منیرو از ۱۳۶۰، شروع به نویسندگی کرده است و باز هم مانند آفریننده خود، لیسانس روان شناسی از دانشگاه شیراز دارد. شخصیت های رمانی که قهرمان داستان در حال نگارش آن است، به دنبال وی هستند و یک لحظه او و شمایی که در حال خواند هستید را رها نمی کنند. توهم های افسانه سربلند (قهرمان داستان) به نوعی تجسم وی از شخصیت های زندگی او نیز هستند. از ابتدا تا انتهای کتاب، تلاش زیادی می کنید تا گفتگوهای خیالی را از واقعی تفکیک کنید؛ کار شما وقتی سخت تر می شود که شخصیت واقعی رمان نیز در توهم افسانه سربلند داخل می شوند و گاهی شما را به مرز جنون می رسانند اما قلم منیرو انقدر کشش دارد که در عین سر گیجه به خواندن داستان ادامه دهید. من که ادبیات ماخولیایی یا همان رئالیسم جادویی را دوست دارم، همین طور قلم گرم منیرو را که به ظرافت مشکلات اجتماعی زنان را بیان می کند.
رئالیسم جادویی یعنی چه؟
رئالیسم جادویی (به انگلیسی: Magic Realism) یکی از شاخه‌های واقع‌گرایی (رئالیسم) در مکاتب ادبی است که در آن ساختارهای واقعیت دگرگون می‌شوند و دنیایی واقعی اما با روابط علت و معلولی خاص خود آفریده می‌شود.
جیمز فریزر در انگلستان، لوی استروس در فرانسه، میگل آنخل استوریاس در گواتمالا، گابریل گارسیا مارکز در کلمبیا، کارلوس فوئنتس در مکزیک، غلامحسین ساعدی و رضا براهنی در ایران، یاشار کمال و لطیفه تکین در ترکیه، آرتور کازاک و الیزابت لانگاسر در آلمان؛ از مشهورترین نویسندگان و شاعران سبک رئالیسم جادویی هستند.
بابک تختی، ورزشکار نیست!
بابک تختی، زمان زیادی را با پدر نگذرانده است اما «شهلا توکلی» (همسر جهان پهلوان تختی) او را یک نویسنده بار آورده است. بابک، ناشر و نویسنده ایرانی است و همسر منیرو روانی پور و پدر غلامرضا تختی که غلامرضای دوم هم احتمالا استعداد بشتری در نویسندگی خواهد داشت تا کشتی!
بابک تختی نشر قصه را اداره می‌کند و از وی داستانهای کوتاه زیادی چاپ شده و یکی از داستانهای وی در مجموعه داستانهای کوتاه ایران و جهان منتشر شده است. بابک، کتاب «درجست و جوی پدر« را در باره زندگی پدر به عنوان «محبوب‌ترین ورزشکار تاریخ ایران» نگاشته است.
بابک در کلاس‌های داستان‌نویسی ِ منیرو با وی آشنا می شود و این آشنایی به ازدواج می انجامد. بابک تختی ناشر (نشر قصه) است و هم‌اکنون از دسامبر ۲۰۰۷ با خانواده‌اش در امریکا به سر می‌برد.
دیگر آثار منیرو روانی پور
بزرگسالان
۱۳۶۷ – مجموعه داستان کنیزو
۱۳۶۸ – رمان اهل غرق
۱۳۶۹ – مجموعه داستان سنگ‌های شیطان
۱۳۶۹ – دل فولاد
۱۳۷۲ – مجموعه داستان سیریا، سیریا
۱۳۷۸ – رمان کولی کنار آتش
۱۳۸۰ – زن فرودگاه فرانکفورت
۱۳۸۱ – مجموعه داستان نازلی
کودکان
گنجشک و آقای رئیس جمهور
ترانه‌های کودکان
منیرو روانی پور در ویکیپدیا
وبلاگ رسمی منیرو روانی پور
بابک تختی در ویکیپدیا
وبلاگ غلامرضا تختی
*در تهیه این نوشتار از مطالب مربوط به خانواده تختی و همچنین سبک رئالیسم جادویی در ویکیپدیای فارسی استفاده شده است.
جالب بود…
خیلی ممنون و متشکرم .همین الا ن از سر یک جلسه ادبی می ایم و خیلی خسته بودم نوشته شما را که خواندم و شاد شدم
مطلب جالبی بود. یادم می یاد که چندین سال پیش من یه کتابی از منیرو می خواندم به نام افسانه ها و باورهای جنوب(اگر اسمش را درست یادم مانده باشد) کتاب خوبی بود. گردآوری یه سری داستانهای قدیمی ایران بود قصه هایی که مادربزرگها همیشه برای ما قبل از خواب تعریف می کردند.
خانم روانی پور
یک دنیا ممنون که به وبلاگم سر زدید، باعث افتخار من بود.
سلام مطالب ی که نوشته اید خیلی جالب بود
من منیرو را از دورانی که کنیزو را خواندم شناختم آن موقع من ۱۶ سالم بود و عاشق نوشتن بودم منیرو بی نهایت صمیمیی و آشنا مینویسدهنوز کلمات کنیزو در ذهنم زنگ می زند
خوبه ولی استادادبیات دانشگاه ما از ماخواسته خلاصه رمان دل فولاد رو بهش بدیم نتونستم چیز زیادی پیدا کنم.