بیش از یک قرن از درگذشت خالق “ژولی”، قهرمان رمان “زن سی ساله” می گذرد؛ نویسنده ای که هرگز توفیقی در هیچ شغل دیگری جز نویسندگی نیافت هرچند کارهای متعددی را امتحان کرد.
“اونوره دو بالزاک” در نوشتن تراژدی نیز موفقیتی به دست نیاورد اما بی شک پیشوای سبک رئالیسم است و رمان های عشقی اش بسیار شیوا نگاشته شده و با موشکافی صحنه های اجتماع قرن خود را به تصویر کشیده است. رمان های “بالزاک”، گواه ذوق سرشار وی به طبیعت است.
“اونوره دوبالزاک” در ۱۷۹۹ در خانواده ای متوسط در شهر تورن (از ایالات فرانسه) متولد شد و در سال ۱۸۵۰ در ۵۱ سالگی در اوکراین، چشم از جهان فروبست. بخشی از آثار وی عبارت است از: “زن سی ساله”، “دختر زرین چشم”، “زنبق دره”، “دهقانان”، “بابا گوریو”، “طبیب دهکده”، “کمدی انسانی”، “یاغیان”، “دختر عمو بت”، “چرم ساغری”، “اوژنی گرانده”، “سرهنگ شار”، “مجلس اشراف”، “در اوج قدرت”، “تخیلات گمشده”، “آتشپاره”.
“بالزاک” در “زنبق دره” و “زن سی ساله”، زنانی را به تصویر کشیده که با دست خود اسیر مردانی نامتناسب شده اند که در اولی در سرحد مرگ آزارش می دهد و دومی با بی اعتنایی و خیانت، نابودش می کند، قهرمان زنبق دره، در اصرار به پاک ماندن با وجود آزارهای شریک زندگیش، جان می سپارد و دومی پس از کشمکش های طولانی با وجدانش و گذراندن بحران های روحی سخت، زندگیِ مستقل از شوهرش را آغاز می کند…
تقریبا غیر ممکن است که مردی، این چنین با ریزه کاری های روح یک زن آشنا باشد اما “بالزاک” با هنرمندی تمام زنان داستانهایش را به تصویر می کشد، زنانی که اسیر شرایط اجتماعی آن روز فرانسه و بازیچه دست مردان آن زمانند؛ البته گفته می شود که زنی به نام “هانسکا”، الهام بخش این نویسنده بزرگ بوده است.
یکی از رمان هایش را امتحان کنید، پشیمان نمی شوید!